Tak zwana mgła obliczeniowa, czyli fog computing (określana też jako fogging lub fog networking) ma przede wszystkim poprawić wydajność i bezpieczeństwo oraz zmniejszyć ilość danych przesyłanych do chmury obliczeniowej w celu ich przetwarzania, analizy i przechowywania.
Pandemia wymuszając przyspieszenie transformacji cyfrowej spowodowała również gwałtowny wzrost zapotrzebowania na technologie brzegowe (ang. edge computing). Miliony pracowników przeniosły się z campusów korporacyjnych do lokalizacji zdalnych, co bardzo obciążyło sieci i zwiększyło opóźnienia. Znacząco wzrosło zapotrzebowanie na moc obliczeniową oraz pamięci masowe na obrzeżach sieci. Nowy „edge” to obecnie nie tylko pracownicy komunikujący się przez systemy Zoom czy Teams – zauważają eksperci firmy Veeam: Dave Russell, wiceprezes ds. strategii korporacyjnej i Rick Vanover, dyrektor ds. strategii produktowej.
Edge computing to architektura rozproszonych zasobów IT, w ramach której dane są przetwarzane na obrzeżach sieci, możliwie najbliżej źródeł pochodzenia. Ten model ma wiele zalet, m.in. pozwala odciążyć mocno już eksploatowane centra danych i łącza internetowe. Umożliwia też lokalne przeprowadzanie analiz danych. Czym różni się od fog computing (mgły obliczeniowej)? Czy tak zwane edge data centers znajdujące się na obrzeżach sieci – bliżej użytkowników i ich urządzeń – to odwrotny trend w stosunku do usług chmurowych?
