Decyzja, jakiego rodzaju pamięci masowej użyć – chmury prywatnej, publicznej czy hybrydowej – zależy głównie od tego, czego dana organizacja potrzebuje od swoich zasobów IT i platform chmurowych. Przedsiębiorstwa z dużą ilością wrażliwych danych o kluczowym znaczeniu przechowują informacje we własnych centrach lub w prywatnej chmurze – wszystko po to, aby trzymać je poza zasięgiem konkurencji. Jednak i w takich wypadkach korzystanie z chmury publicznej nie jest wykluczone. Podejście hybrydowe może okazać się niezłą i opłacalną opcją, gdy zasoby prywatne nie spełniają już bieżących potrzeb.

Obecnie większość przedsiębiorstw wybiera hybrydową strategię przechowywania plików, która łączy lokalne przechowywanie danych oraz korzystanie z pamięci masowych w chmurze. Gromadzenie wszystkich danych u siebie, we własnym centrum danych może nie być wykonalne lub opłacalne, biorąc pod uwagę ogrom informacji, którymi obecnie muszą zarządzać przedsiębiorstwa. I odwrotnie, przechowywanie wszystkiego w chmurze może nie mieć sensu, jeśli istnieją obawy dotyczące prywatności i bezpieczeństwa. Większość organizacji, rozważając zastosowanie różnych dostępnych modeli przechowywania danych, odpowiednio je dywersyfikuje. Dane, które muszą być łatwo i szybko dostępne, warto przechowywać lokalnie, a dane, które muszą być zarchiwizowane ze względów prawnych, ale nie są wykorzystywane na co dzień, mogą być gromadzone na zewnątrz – w przystępnej cenie.

Lokalnie i w chmurze

Zazwyczaj „usługę przechowania” zapewnia jeden z dużych dostawców zajmujących się przetwarzaniem danych w chmurze, np. AWS, Microsoft Azure czy Google Cloud. Kluczową różnicę między lokalną pamięcią masową a chmurową stanowi kwestia finansowa. Oprogramowanie w chmurze i zasoby chmurowe są traktowane jako koszty operacyjne (OpEx). Ponieważ są one wynajmowane co miesiąc, opłaty te stanowią część kosztów operacyjnych. Natomiast oprogramowanie i sprzęt w lokalnych serwerowniach są traktowane jako wydatki inwestycyjne (CapEx). Jedną z zalet przechowywania danych w prywatnej chmurze jest to, że ta metoda łączy lokalny nadzór nad infrastrukturą, bezpieczeństwem i danymi z elastycznym charakterem technologii chmurowej. Podobnie jak w przypadku „public cloud” przechowywanie danych w prywatnej chmurze zapewnia możliwość dynamicznego skalowania zasobów w górę lub w dół, w razie zmieniających się potrzeb. W przeciwieństwie do wersji „public” klienci nie muszą martwić się spadkiem wydajności, który może wystąpić w wyniku korzystania ze zdalnego centrum danych. W tym przypadku pamięć masowa w chmurze prywatnej znajduje się we własnym centrum danych przedsiębiorstwa.

Strategia hybrydowa

Pamięci masowe w chmurze hybrydowej (ang. hybrid cloud storage) to podejście do zarządzania, zakładające wykorzystanie zarówno własnych, jak i zewnętrznych zasobów IT. Infrastruktura hybrid cloud storage jest często używana jako uzupełnianie wewnętrznych pamięci masowych o magazyny danych dostępne w chmurze publicznej. Często używane pliki są gromadzone w lokalnych serwerowniach, a nieaktywne zwykle zostają przeniesione do chmury. Pamięci masowe w chmurze hybrydowej są najczęściej wdrażane przy użyciu komercyjnego oprogramowania storage’owego, z wykorzystaniem chmurowych urządzeń pamięci masowych (ang. cloud storage appliances), które pełnią funkcję bram między lokalnymi pamięciami a systemami pamięci masowych dostępnymi w chmurze publicznej lub za pomocą interfejsu API w celu uzyskania dostępu do chmurowych pamięci.

Model hybrid cloud storage jest stosowany przez organizacje, by ułatwić procesy backupowe i odzyskiwanie danych po awarii. Ponieważ replikacja danych przechowywanych w tradycyjnych lokalnych centrach danych do dodatkowego centrum bywa uciążliwa i kosztowna, dodanie ,,backupu” do chmury może być bardziej logicznym rozwiązaniem. Ponadto usługi tworzenia kopii zapasowych w chmurze mogą zapewnić organizacjom wyższy poziom niezawodności oraz krótszy czas odzyskiwania danych i niższe koszty.

Wśród najpopularniejszych dostawców pamięci masowych w chmurze hybrydowej są m.in.: Amazon Web Ser­vices (AWS), Cisco, Dell EMC, Hewlett Pa­ckard Enterprise, IBM, Microsoft, Rackspace czy VMware. Inne popularne zastosowanie rozwiązań typu hybrid cloud storage to rozdzielanie archiwów lub separacja rzadko udostępnianych danych od tych regularnie wykorzystywanych. Utrzymywanie uśpionych danych w podstawowych zasobach pamięci masowych może spowalniać pobieranie plików, komplikować procesy back­upowe oraz minimalizować pojemność pamięci masowych. Dlatego podejście typu hybrid cloud storage pozwala korzystać z wielu komponentów pamięci masowych, które w zależności od różnych potrzeb lub wymagań pozwalają optymalnie rozproszyć dane.

Wady i zalety hybrid cloud storage

Pamięci masowe w chmurze hybrydowej umożliwiają firmom przenoszenie obciążeń między lokalnymi serwerowniami lub chmurami prywatnymi oraz używanie chmury publicznej do hostowania danych i aplikacji, które mają być publicznie dostępne. Chmury hybrydowe pomagają firmom maksymalnie wykorzystać kontenery, co upraszcza przenoszenie obciążeń między chmurami. Kontenery umożliwiają również tworzenie klastrów i orkiestrację. Platformy do zarządzania chmurą pomagają administratorom usprawniać zarządzanie chmurowymi pamięciami masowymi za pośrednictwem pojedynczego panelu. Jeśli firma zainwestowała już w infrastrukturę do przechowywania danych w prywatnej chmurze, ale potrzebuje większej pojemności, może skorzystać z chmury publicznej. Chmury hybrydowe pozwalają zachować sprzęt i już zbudowaną chmurę prywatną. Pamięci masowe w chmurze prywatnej zapewniają większą kontrolę, ale ma to też swoją cenę. Firmy muszą kupować sprzęt i oprogramowanie, aby uruchomić taką funkcjonalność. Wpływa to na bilans wdrażania ,,hybryd”, chociaż część organizacji wciąż stosuje chmurę prywatną do hostowania usług IT i równoważy koszty, obciążając poszczególne działy lub zespoły wewnętrzne. Ale ponieważ przechowywanie danych w chmurze publicznej jest coraz tańsze, coraz częściej jest to najbardziej opłacalna opcja.

Pełny artykuł „Przechowywanie danych” w wakacyjnym wydaniu IT Professional.

(Grafika tytułowa – źr. Pixabay)