Badacz danych (data scientist) to zdaniem Hala Variana, głównego ekonomisty Google, najbardziej seksowny zawód tej dekady. Rynek zmaga się z deficytem specjalistów od big data i analityki internetowej, w samych tylko Stanach Zjednoczonych do 2020 roku liczba wakatów na tych stanowiskach może sięgnąć nawet 4 milionów.

Terminu „big data scientist” po raz pierwszy użyli w 2008 r. Jeff Hammerbacher i D.J. Patil, podkreślając konieczność analizowania danych w sieci. Po latach amerykański Forbes zaliczył obu Panów do grona siedmiu najbardziej wpływowych badaczy danych na świecie, tuż za Larrym Pagem, szefem Google.

Na tytułowe pytanie próbują znaleźć odpowiedź autorzy nieopublikowanego jeszcze badania „Dojrzałość technologiczna sektora publicznego w Polsce”, przygotowanego na zlecenie firmy EMC. Administracja publiczna tylko w niewielkim stopniu korzysta z najnowszych technologii IT, w tym chmury obliczeniowej – brzmi główny wniosek raportu.

Być może znacie to powiedzenie „Data is the new oil”? Sformułowania tego po raz pierwszy użył w 2006 roku Clive Humby, matematyk z Sheffield, który ze swoją żoną Edwiną Dunn zarobił 90 mln funtów pomagając Tesco przy tworzeniu systemu lojalnościowego Clubcard dla klientów sieci supermarketów. Analizowanie dużych zbiorów danych przy użyciu platform big data faktycznie trochę przypomina eksplorację cennych złóż ropy naftowej, z tym, że zanim zacznie się zarabiać pieniądze, dane trzeba – podobnie jak ropę – najpierw odkryć, potem wydobyć, oczyścić i odpowiednio dystrybuować.