Według szacunków analityków Omdia z raportu Spatial Computing: Cloud and Edge, wartość globalnego rynku przetwarzania przestrzennego (ang. spatial computing) wzrośnie z 4,5 mld dolarów w 2024 r. do 10 mld dolarów w 2029 r. Średnioroczne tempo wzrostu (CAGR) wyniesie ok. 18%, dzięki szerokiej adopcji w głównych zastosowaniach konsumenckich i korporacyjnych.

Termin obliczenia przestrzenne (ang. spatial computing) ukuty w 2003 r., dotyczy dowolnej techniki interakcji człowieka z maszyną i odnosi się do procesu integrowania danych cyfrowych ze światem fizycznym i wszystkimi powiązanymi interakcjami ludzkimi.

Przetwarzanie przestrzenne wymaga dużej mocy obliczeniowej. Pojawienie się infrastruktury chmurowej i edge umożliwia gromadzenie, przechowywanie, udostępnianie, integrowanie i przetwarzanie dużych ilości danych w różnych aplikacjach. Jednocześnie dostępność elastycznych i skalowalnych zasobów obliczeniowych i pamięci masowej zachęca przedsiębiorstwa i deweloperów do tworzenia aplikacji na dużą skalę, które są hostowane w chmurze i dostępne z różnych lokalizacji (edge).

Tworzenie przestrzennych treści wizualnych i dźwiękowych, rozwój gier, tzw. cyfrowy bliźniak (ang. digital twin) i symulacje w czasie niemal rzeczywistym, to niektóre z krytycznych zastosowań, które wymagają immersyjnego doświadczenia użytkownika poprzez integrację precyzyjnych informacji geolokalizacyjnych i wykrywania ruchu.

Wraz z rozwojem technologii edge computing i pamięci masowych dostawcy są zdecydowani na integrację obliczeń przestrzennych z różnymi urządzeniami.

W przeciwieństwie do renderowania scen 3D, gdzie symulowany świat jest odizolowany od świata fizycznego i nie musi obejmować zmian w środowisku rzeczywistym, przetwarzanie przestrzenne nakłada dane cyfrowe na świat fizyczny. Wszystkie interakcje z danymi mogą wpływać na świat fizyczny i odwrotnie. Spatial computing stanowi transformacyjną zmianę dla firm, umożliwiając użytkownikom płynne łączenie świata fizycznego i wirtualnego. Ta innowacja na nowo definiuje sposób, w jaki wchodzimy w interakcje z danymi, obiektami i sobą nawzajem, czytamy w raporcie Omdia.

Obecnie najbardziej dojrzałymi aplikacjami są rozszerzona rzeczywistość (XR – extended reality) i robotyka. – Google, Microsoft, Apple, Meta i Qualcomm należą do głównych dostawców technologii, którzy mają na celu wprowadzenie obliczeń przestrzennych do różnych urządzeń brzegowych, w tym smartfonów, wyświetlaczy montowanych na głowie, okularów rzeczywistości rozszerzonej i robotyki – komentuje cytowany w komunikacie Lian Jye Su, główny analityk Omdia.

Niemniej jednak przetwarzanie przestrzenne pozostaje na bardzo wczesnym etapie rozwoju. – Aby osiągnąć wzrost, Omdia przewiduje, że dostawcy rozwiązań spatial computing jeszcze bardziej poprawią wydajność chipsetów, przyjmą domenowo-specyficzną generatywną sztuczną inteligencję do obliczeń przestrzennych, zbudują dynamiczny ekosystem i, co najważniejsze, będą naciskać na otwarte standardy, które promują bezproblemową interoperacyjność i integrację – podsumowuje Su.

(grafika tytułowa wygenerowana przez AI– źr. Pixabay)